OssomTossom og hin skelfilegu vandamál

Það hefur væntanlega ekkert verið að minninu í tölvunni, því hún er með sömu stæla og áður. Nú er ég farinn að halda að þetta hafi eitthvað með hitann að gera og hef því svaladyrnar vel opnar þegar ég legg undir mig heiminn. Ég vona að það geri gagn - jafnvel þótt það kosti mig íbúð fulla af geitungum (kannske ég fjárfesti í rotskordýraeitri í brúsa - nóg til að rota en ekki drepa - og haldi þeim úti). Ég skal siða þessa villimenn - Kelta, Germani, Púnverja - hvað sem það kostar.

Nú er önnin bara að verða að verða búin. Eins og er, þá hef ég skrifað tvær sögur (uppá tvöþúsund orð hvor), flutt framsögu um Litlu Hafmeyjuna, tekið eitt próf, skilað einu verkefni í hljóðfræði, þrem „ritgerðum“ (þær voru ekki nema 400 orð hver, vart hægt að kalla þetta ritgerð), og einu heimaverkefni í bókmenntafræði (sem af einhverjum ástæðum fjallaði um kenningu Freuds um undirmeðvitundina). Já, svo hef ég lesið hitt og þetta, og mætt á einn fyrirlestur utan námsefnisins (þegar Scott Soames og Stephen Neale mættu til að tala um merkingu og „implication“). Mér finnst þetta frekar lítið, sko - kannske er það bara ágætt að helsti tímaþjófurinn virki svona illa, því þá get ég kannske snúið mér að því sem skiptir máli. (Helsti tímaþjófurinn er annars auðvitað vinna, en það er lítið við því að gera.)

Á næstu önn fæ ég svo loks að sjá hvernig doktor Regal er sem kennari, en ég svekki mig hins vegar á því, að það námskeið sem mig langaði hvað mest í (á haustönn) er bara fyrir framhaldsnema: Gamanleikir, allt frá forn-Grikkjum og til Black Books. Kannske hefði ég getað talað við einhvern í skorinni, en ég býst ekki við að það séu neinar undantekningar í boði.