OssomTossom aten't dead

Mér finnst ekki nema sanngjarnt að láta fólk vita að ég sé enn á lífi og í heilu lagi. Ég veit vel að reglulegir lesendur hafa verið orðnir alláhyggjufullir (hah - ég vona það að minnsta kosti) og haldið að ég hafi verið fárveikur, jafnvel smitast í vinnunni og verið lagður inn, en svo er ekki. Ég held að svona sjúkdómar smitist ekki við innöndun, en til vonar og vara er ég alltaf með grímu þegar ég er að vinna. Það er aldrei of varlega farið, sjáiði til.

Ég fékk annars mínar fyrstu skammir í gær. Sjúklingarnir hafa einhvers konar reykingaprógramm - mega bara reykja einu sinni á klukkustund - og þetta er venjulega allt saman skráð á blað. Nema í gærmorgun, þá sá ég þennan pappír hvergi, og hleypti því einum ferlega eirðarlausum inn. Síðan kemur annar starfsmaður að þar sem ég er í þann mund að hleypa inn í reykherbergi, og bendir mér á að hann hafi reykt fyrir tuttugu mínútum eða svo, og heldur svo litla ræðu um hve mikilvægt það sé að fara eftir prógramminu. Það kom nefnilega á daginn að þetta prógramm (venjulegt A4 blað, hvítt) var á borðinu, innan um helling af öðrum hvítum A4-pappírum. Jæja, ég límdi það bara upp á dyrnar (þar sem það á að vera) og þá voru ekki fleiri vandamál þann daginn.

Ég hef annars varið frítíma mínum í að enduruppgötva gamla leikinn Baldur's Gate. Meira en fimm ára gamall, sú sería (sá eldri er frá '98 og sá nýrri frá '00) og hún stendur ennþá fyrir sínu. Mögulega með betri leikjum af þessari sort, jafnast næstum á við Ultima VI og VII-leikina (þeir leikir bera annars að minnsta kosti jafn mikla ábyrgð á enskukunnáttu minni og kennsla í grunnskóla, jafnvel í framhaldskóla líka). Eins og ég hef væntanlega sagt annars staðar - ef að spila Civilization-leikina er eins og að tefla talsvert flækta skák, þá eru leikir eins og Baldur's Gate og Ultima eins og að lesa skemmtilegar sögur. Þetta eru svosem engar heimsbókmenntir eða neitt slíkt, en þetta jafnast að minnsta kosti á við Morgan Kane-bækurnar.

Og þá er víst fátt eftir en að segja Gleðilegt sumar!